Fréttir

Hraglandi úr vorköldu lofti - og alhvít fjöll

 Ennþá finnst mér úti kaltað mér sækja skuggar,lukkan hverful - lán er valt,lygin örlög bruggar. Svona helvítis vorkuldi er alveg að drepa mann.

Bjartari tíð

 Gulnaðar aspir í morgunsól- - stinga í stúf- og fjöllin fannhvít með gráum taumumvitna um hret og hríð og gos- - - Óskandi að sumarið láti ekki slá sig út af laginu- einu sinni ennÞað væri líka ástæðulaust - í svona góðu veðri

Haustminning úr sveit

  Gamall bóndi og „feitir strákar“   Hann kom ríðandi neðan Engjar, Á stórum jörpum hesti  Fór hægt;   Kom heim á hlaðið jafnvel amma út á tröppu og drengirnir   Gamli bóndinn var hreyfur og kíminn „mikið helvíti hafiði strákana feita;“ sagðann og potaði með svipunni í maga drengs   Daginn eftir var hann farinn.

Hrópandinn . .

Samfylkingardrama - - - Búinn að sækja fund eftir fund, Stundum fullur vandlætingar og gagnrýni En oftar áhugasamur um framfarmálin Og hrópandi á róttækar aðgerðir jafnaðarmanna til að efla almannahag -        - - lengstaf fyrir dauðum eyrum eða tómum sal -        Þá sjaldan sem innvígðir hafa hlustað lítur þar hver á annan -        og andlitin segja; „byrjar hann enn, - - ætlar maðurinn aldrei að skilja að hér hefur öllum hlutverkum verið ráðstafað fyrir handgengið fólk.

Borginmannlegur í gúmmískóm og of mikið vatn

 Vappaði borginmannlegur í gúmmískóm – með sokkana utanyfir og þó það væri farið að hlýna þá var drengurinn samt í peysunni og fannst gott að svitna -        - Þegar mjólkurbíllinn kom með fóðurblöndu eða áburð þá lét hann mana sig til að taka poka og stafla af öxl „Helvíti er strákurinn sterkur og bara 7 ára.

Sauðburður á Viðreisnartímanum

Í vorkulda minninganna var blautt í húsum drulla í fjárhúskró og stæk lyktærnar siluðust og stundu - nærri burðiog maður var næstum feginn þegar einlemba bar og það mátti setja hana út - - þá rýmkaði í krónni og það gátu allarærnar étið á garðanum það kvöldið - - þegar hlýnaði aftur og varð grænt sunnan-undir vildi drengurinn setja allt úten kallinn fullyrti að þetta gæti brugðið til beggja vonakannski mundi aftur snjóa  - allavega lægi ekkert á --- og svo voru eldhúsdagsumræður í útvarpinu og borðleggjandi að Viðreisnarstjórnin var hérumbil búinað leggja landbúnaðinn í rúst - - hvað sem ráðherrann sagðivið fundum það glöggt á eigin skinni feðgarnir

Vorhret

Þegar maður vaknar í morgunkuldaog lítur út í slyddu og gráma finnst manni allt ómögulegtog fær jafnvel samviskubit yfir því að hafa boðið saklausum fuglum til þessa  lands sem maður auðvitað vissi að stendur endrum og sinnum undir nafni

Á Grænavatni

 Ég man þegar við strengdum vírnetið með dráttarvélinni- og kallinn var á nálum um að girðingin mundi slitna í vetrarfrostum. Nú er hliðið ónýtt og margir staurar brotnir og fokið undan í Kambinum Líklega hef ég verið of lengi í burtu - - - samt sæki ég staura og sleggju - þó mér endist kannski ekki birtan.

7.maí 2011 í Grænavatnsengjum

 Allt er hverfult Engið er þurrt og víðirinn fúinn,- - og ekkert sem fyrrþað er meira að segja óþarft að vera í stígvélum.Hér var áður flóð á hverju vori -djúpir kílar og sandbleytur,sem maður vissi fyrir víst að væru botnlaus og mann hryllti við sögnum af hestum sem ógnin svelgdiog knöpum sem aldrei urðu samir menn.

Vorstemmingin

 ‎..á svona dýrðlegum morgni við Pollinn / er ég næstum því steinhissa á /að fuglarnir skuli ekki kasta af sér hamnum /og stinga sér allsnaktir til sunds../  Kannski betra svona - - Á svona dýrðlegum morgni við vatnið,veit ég næstum því fyrir víst að,fuglarnir helst vilja fleygja af sér hamnum og fara allsnaktir í sitt daglega bað.